วิธีดูแลรักษาโรคพาร์กินสัน ในปัจจุบันยังไม่มีการรักษาให้หายขาดได้ แต่สามารถบรรเทาอาการและชะลอการดำเนินของโรคได้ โดยการรักษาโรคพาร์กินสัน มีดังนี้
- การรักษาด้วยยา เป็นการรักษาหลักของโรคพาร์กินสัน แพทย์จะพิจารณาเลือกยาที่เหมาะสมกับผู้ป่วยแต่ละราย โดยยารักษาโรคพาร์กินสันแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มหลัก คือ
- ยากลุ่มโดปามีนแอกโกนิสต์ (Dopamine agonist) ทำหน้าที่ทดแทนสารสื่อประสาทโดปามีนในสมอง
- ยากลุ่มคาเทโคลามีน-โอ-เมทิลทรานสเฟอเรส (COMT) ยับยั้งการย่อยสลายสารโดปามีนในสมอง
- การผ่าตัด เป็นการรักษาทางเลือกสำหรับผู้ป่วยที่ยารักษาไม่ได้ผลหรือมีอาการรุนแรง การผ่าตัดมี 2 ประเภท คือ
- การผ่าตัดฝังเครื่องกระตุ้นสมองส่วนลึก (Deep brain stimulation) เป็นการฝังขั้วไฟฟ้าในสมองเพื่อกระตุ้นการทำงานของสมอง
- การผ่าตัดเปลี่ยนเซลล์ประสาทต้นกำเนิด (Cell replacement therapy) เป็นการฝังเซลล์ประสาทต้นกำเนิดในสมองเพื่อทดแทนเซลล์ประสาทที่เสียหาย
- การดูแลและปรับเปลี่ยนพฤติกรรม การดูแลและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมบางอย่างสามารถช่วยบรรเทาอาการของโรคพาร์กินสันได้ เช่น
- การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ
- รับประทานอาหารที่มีประโยชน์
- พักผ่อนให้เพียงพอ
- หลีกเลี่ยงปัจจัยที่อาจกระตุ้นอาการ เช่น ความเครียด เครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การดูแลผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน นอกเหนือจากการรักษาด้วยแพทย์แล้ว ยังมีการดูแลในด้านอื่นๆ ดังนี้
- การให้กำลังใจและการสนับสนุน ผู้ป่วยโรคพาร์กินสันอาจรู้สึกท้อแท้หรือสูญเสียความมั่นใจ ครอบครัวและคนใกล้ชิดจึงควรให้กำลังใจและสนับสนุนผู้ป่วย เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข
- การช่วยเหลือในกิจวัตรประจำวัน อาการของโรคพาร์กินสันอาจทำให้ผู้ป่วยไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ด้วยตนเอง ครอบครัวและคนใกล้ชิดจึงควรช่วยผู้ป่วยในกิจวัตรประจำวัน เช่น การอาบน้ำ แต่งตัว รับประทานอาหาร เดิน เป็นต้น
- การจัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย ผู้ป่วยโรคพาร์กินสันอาจหกล้มได้ง่าย จึงควรจัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย เช่น ติดราวจับในห้องน้ำ วางเก้าอี้ไว้ใกล้เตียง เป็นต้น